U posebnom paviljonu Biljarde koji je izrađen osamdesetih godina XX vijeka nalazi se Reljefna karta Crne Gore podignuta 1916/17 godine nakon što je austrougarska vojska ostvarila proboj Lovćenskog fronta na Cetinju i uselila se u Biljardu kao sjedištem okupacionih snaga. Reljef Crne Gore, gdje se mogu vidjeti i dijelovi susjednih zemalja, izrađen je od betona na kamenoj podlozi koristeći precizne austrijske topografske karte tog vremena.
Početkom januara 1916. Austrougarska vojska je krenula u pohod na Crnu Goru koja se predala sredinom januara 1916. godine. Kralj Nikola I je otišao u izbjeglištvo, a Austrougarska je uspostavila vojnu vladu u zemlji. Novi vladari su ulagali u proširenje puteva, mostova, vodovoda i u odvodnjavanje močvara. Promovisano je i sprovođeno obavezno školovanja, što pokazuju arhivski zapisi. Istodobno, radilo se i o boljem upoznavanju okupirane zemlje, što se znalo samo na osnovu topografskih karata.
Uselivši se u Biljardu general-guverner austrougarske vojske je 1916. godine izdao naređenje da se u dvorištu Biljarde izradi detaljna reljefna karta Crne Gore i susjednih područja. Ovu reljefnu kartu napravili su austrougarski kartografi i umjetnici, kao i austrougarski vojnici i crnogorski zarobljenici.
Projekat je realizovan tokom 1916 i 1917 godine. Karta je u razmjeri 1: 10.000 sa površinom od 256 m2. Napravljena od betona, koji je oblikovan pomoću čeličnih igala, a zatim obojen vjerodostojno prema situaciji na terenu. Reljefna karta pokazuje različite tipove objekata, kao morfologiju terena. Nekada se Reljef dodatno mogao sagledavati prelaskom preko mosta kako bi se bolje uočio svaki detalj.
U novembru 1918. autrijska vojska se povukla iz Crne Gore, a Reljef ostao da svjedoči o jednom vremenu s početka XX vijeka. Rješenjem 1794/1 od 14.09.1948. Reljef Crne Gore prepoznat je za spomenik kulture. Osim vojnog značaja za taj period, ovaj jedinstveni objekt ima estetsku i istorijsku vrijednost.
Reljef vjerodostojno predstavlja teren Crne Gore kojeg čine visoke planine duž njenih granica na istoku, preko segmenta kraške regije zapadnog Balkanskog poluostrva, do uske obalne ravnice koja je široka između 2 do 6 km. Primorska ravnica potpuno nestaje na sjeveru, gdje se planina Lovćen i drugi vrhovi naglo uzdižu iznad Kotorskog zaliva. Obalno područje poznato je po seizmičkoj aktivnosti.
Crnogorski dio krša se nalazi na prosječnoj nadmorskoj visini od 900 metara, iako se neka područja uzdižu do 1.800 metara. Najniži segment je u dolini rijeke Zete, koja se nalazi na oko 450 metara. Rijeka zauzima središte Nikšičkog polja, izduženo udubljenje tipično za kraške regije, kog pretežno čini krečnjačka podloga sa brojnim vrtačama i podzemnim špiljama.
Visoke planine Crne Gore obuhvataju neke od najsurovijih terena u Evropi i imaju prosječnu visinu od 2.000 metara nadmorske visine. Značajan je Bobotov vrh na Durmitoru, koji doseže 2.522 metara visine. Crnogorske planine predstavljaju najviše ledeno-erodirane dijelove Balkanskog poluostrva u posljednjem glacijalnom periodu. Rijeka Tara koji se proteže na 78 kilometara i 1300 metara dubine presijeca kanjon rijeke Tare,i najdublji je kanjon u Crnoj Gori i Evropi i drugi po dubini na svijetu nakon Velikog kanjona.
Projekat 3D VIRTUAL HERITAGE ima za cilj digitalizaciju kulturno-istorijskih spomenika Crne Gore i njihovu promociju putem online platforme. Projekat je kofinansiran od strane EU i Vlade Crne Gore u okviru SOPEES programa.